Οι καταστροφές που πλήττουν τις ανθρώπινες κοινωνίες προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις μία εκ των οποίων είναι οι μαζικές απώλειες ανθρώπινων ζωών. Ο όρος καταστροφή χρησιμοποιείται ευρέως για να περιγράψει το σύνολο των αρνητικών αποτελεσμάτων, που προκύπτουν σε προσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο από μια κατάσταση ή ένα συγκεκριμένο γεγονός. Όταν προκύψουν μαζικές απώλειες ζωής από μια καταστροφή, η διαχείριση τους θα πρέπει να γίνει με τρόπο που αρμόζει σε μια πολιτισμένη και οργανωμένη πολιτεία, ώστε αφενός να μην διακινδυνεύσει η δημόσια υγεία και το περιβάλλον και, αφετέρου, οι σοροί των θυμάτων να αποδοθούν στους οικείους τους για ταφή ή να τακτοποιηθούν με κρατική μέριμνα (Κριέρης, 2014). Η Διαχείριση Μαζικών Απωλειών Ζωής (Δ.Μ.Α.Ζ.), είναι ένα από τα πιο δύσκολα μέρη της αντιμετώπισης μιας καταστροφής. Επιφέρει βαθιές και μακράς διάρκειας συνέπειες για τους διασώστες, τους επιζώντες, τους συγγενείς, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία που σχετίζεται με την καταστροφή.