Μάθημα : Γεωργική Εκπαίδευση

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να περιγράφουν την εξέλιξη της γεωργικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας του ελληνικού κράτους
2. να αναφέρουν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των συστημάτων γεωργικής εκπαίδευσης που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα
3. να αιτιολογούν τα αποτελέσματα των συστημάτων γεωργικής εκπαίδευσης που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα

ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΛ.Γ.Ο. «ΔΗΜΗΤΡΑ» στην αγροτική εκπαίδευση και κατάρτιση

1. ο ακριβής προσδιορισμός των εκπαιδευτικών αναγκών   στον πρωτογενή τομέα
2. η προσφορά σύγχρονης πληροφόρησης και επίκαιρων επαγγελματικών γνώσεων στους αγρότες
3. η βελτίωση των δεξιοτήτων των αγροτών στο πλαίσιο της επαγγελματικής δραστηριότητάς τους

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να περιγράφουν τα βασικά στοιχεία των συστημάτων γεωργικής εκπαίδευσης σε χώρες της ΕΕ.
2. να συγκρίνουν τα εκπαιδευτικά συστήματα γεωργικής εκπαίδευσης σε χώρες της ΕΕ με το αντίστοιχο ελληνικό σύστημα(-τα).

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να ορίζουν την έννοια των (εκπαιδευτικών) ‘αναγκών’ και τις βασικές όψεις της έννοιας.
2. να διακρίνουν διαφορετικούς τύπους αναγκών.
3. να αναφέρουν τους παράγοντες που επηρεάζουν τις εκπαιδευτικές αλλαγές.
4. να περιγράφουν τις διαδικασίες ανάλυσης των αναγκών.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να ορίζουν το ‘αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών’ (ΑΠΣ), το ‘πλαίσιο σπουδών’ και τη χρησιμότητά τους.
2. να περιγράφουν ένα ΑΠΣ (μοντέλο Kerr) και τη χρησιμότητά του.
3. να προσδιορίζουν τα χαρακτηριστικά και τις προϋποθέσεις ενός τεχνικού-επαγγελματικού ΑΠΣ.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να ορίζουν τον ‘αντικειμενικό διδακτικό σκοπό’ (κατά Tyler),
2. να περιγράφουν τα βασικά χαρακτηριστικά του.
3. να δίνουν παραδείγματα αντικειμενικών σκοπών.
4. να αναφέρουν τα βασικά στοιχεία της ταξινομίας των αντικειμενικών σκοπών κατά Bloom et al., Taba και Μασσιάλα.
5. να διακρίνουν τα επίπεδα των ταξινομιών και να δίνουν παραδείγματα από την εμπειρία τους.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να αναφέρουν τα βασικά κριτήρια επιλογής των αντικειμενικών σκοπών.
2. να αναφέρουν τις κύριες πηγές αντικειμενικών σκοπών και τη χρησιμότητά τους.
3. να αναφέρουν αφενός τα οφέλη και αφετέρου τα βασικά στοιχεία κριτικής του υποδείγματος των ‘αντικειμενικών σκοπών’.
4. να περιγράφουν τεχνικές ανάπτυξης ενός μαθήματος και να δίνουν παραδέιγματα.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να ορίζουν τι είναι ‘μάθηση’.
2. να αναφέρουν τα βασικά θεωρητικά και πρακτικά πορίσματα αφενός της συμπεριφοριστικής (behavioural) και, αφετέρου, της γνωστικής (gestalt) θεωρίας της μάθησης.
3. να αναφέρουν τα βασικά θεωρητικά και πρακτικά πορίσματα των βασικών (επιμέρους) συμπεριφοριστικών θεωριών.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να αναφέρουν τα βασικά θεωρητικά και πρακτικά πορίσματα των βασικών (επιμέρους) γνωστικών θεωριών.
2. να αναφέρουν παραδείγματα εκπαιδευτικών τεχνικών, τα πλεονεκτήματα, τα μειονεκτήματά τους και τρόπους βελτίωσης της αποτελεσματικότητάς τους.
3. να αναφέρουν τα πλεονεκτήματα της ενεργού μάθησης και να δίνουν παραδείγματα τεχνικών ενεργού εμπλοκής των εκπαιδευομένων στη διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να καταγράψουν τα βασικά χαρακτηριστικά της βιωματικής μάθησης.
2. να δώσουν παραδείγματα βιωματικής μάθησης.
3. να αναφέρουν τα χαρακτηριστικά της κριτικής σκέψης και τις μεθόδους που προσιδιάζουν σε αυτή.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να αναφέρουν τον ορισμό της δεξιότητας (κατά Guthrie).
2. να περιγράφουν την ‘τμηματική προσέγγιση’ και την ‘οπισθοδρόμηση’ (Gilbert) στην τεχνική εκπαίδευση.
3. να αναφέρουν τα βασικά ερωτήματα που αφορούν στο περιεχόμενο μιας δεξιότητας.
4. να αναφέρουν τα κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν στη διαδικασία μάθησης στην τεχνική εκπαίδευση.
5. να περιγράφουν τη διαδικασία εκμάθησης δεξιοτήτων (κατά Seymour).
6. να περιγράφουν τις κύριες τεχνικές ‘ανάλυσης εργασίας’.

Οι φοιτητές/τριες πρέπει να είναι ικανοί/ες:

1. να ορίζουν την ‘αξιολόγηση’ και να αναφέρουν τα βασικά ερωτήματα στην αξιολόγηση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος.
2. να διακρίνουν μεταξύ διαφορετικών τύπων (εκπαιδευτικής) αξιολόγησης.
3. να αναφέρουν τα κριτήρια μέτρησης της επίδοσης των εκπαιδευομένων.
4. να αναφέρουν διαφορετικούς τρόπους αξιολόγησης των εκπαιδευομένων, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά τους.
5. να αναφέρουν εναλλακτικά υποδείγματα εκπαιδευτικής αξιολόγησης.
6. να ορίζουν τον ‘τριγωνισμό’ στην αξιολόγηση, τα πλεονεκτήματα και τον τρόπο διεξαγωγής του.
7. να αναφέρουν τα βασικά στοιχεία της αξιολόγησης ενός ‘προγράμματος σπουδών’ με έμφαση στα τεχνικά-επαγγελματικά προγράμματα.